Η δομή του έργου στηρίζεται στην εναλλαγή, τον συνδυασμό και την σχέση που διαδραματίζεται μεταξύ μείζονα και ελάσσονα τρόπου. Η ενιαία μορφή του έργου προσιδιάζει με την τετραμερή σονάτα, καθώς τα βασικά θέματα εντοπίζονται παραλλαγμένα σε κάθε ενότητα, η δε επεξεργασία και η ανάπτυξή τους αφορά κύριο συστατικό του διαλόγου. Ο αυστηρός και εσωστρεφής χαρακτήρας του Prelude μεταβάλλεται σε εξωστρεφή και χορευτικό στο Menueto, σε περιβάλλον μουσικού κουτιού ή και καρουζέλ στο Rondo, και στην αυστηρότητα της τελικής ενότητας Fugue που λειτουργεί ως δούρειος ίππος για την επανέκθεση των θεμάτων και την ολοκλήρωση του έργου.