Σύμφωνα με το προλογικό σημείωμα του συνθέτη στο χειρόγραφο της παρτιτούρας: "Το τρίο γράφτηκε το 1983 και πρωτοπαίχτηκε στο Schwetzingen της Γερμανίας. Η πρώτη του εκδοχή ήταν για κλαρινέτο αντί για σαξόφωνο. Πρόκειται για μια μικρή σουϊτα σε πέντε μέρη, που μεταξύ τους έχουν μεγάλες μελωδικές και ρυθμικές αντιθέσεις. Το πρώτο μέρος έχει μια συνεχή ρυθμική κίνηση, ένα ostinato στο μέρος του κοντραμπάσου ενώ το σαξόφωνο/κλαρινέτο και η βιόλα συνδιαλέγονται με μελωδικά σχήματα αργού ρυθμού. Το δεύτερο μέρος είναι ένα μοιρολόι από την Ήπειρο γραμμένο σε φόρμα ΑΒΑ, και το τρίτο μέρος - σαν αντίθεση του προηγούμενου - ένα μενουέτο στην παλιά κλασσική φόρμα. Το τέταρτο μέρος είναι ένα νυχτερινό με κύριο χαρακτηριστικό του την μελωδία του κονταμπάσου με φλαουτάτες νότες. Το φινάλε, και πάλι σε απόλυτη αντίθεση με το αμέσως προηγούμενο μέρος, είναι ένας ζωηρός καλαματιανός χορός σε μέτρο 7/8. Εδώ κάθε όργανο έχει την ευκαιρία να αυτοσχεδιάσει στην cadenza. Μετά την επανάληψη του da capo το έργο καταλήγει σε ένα ηχητικό και ρυθμικό κορύφωμα".