20 φύλλα : Μαύρο μελάνι, διορθώσεις με κόκκινο, μαύρο και μπλε μολύβι. | 20 sheets : Black ink, corrections in red, black and blue pencil.
"Οι χρωματισμοί είναι του Φ. Οικονομίδη, ΚΟΑ 1951-2 ?" "Το συμφωνικό αυτό έργο δεν ακολουθεί πιστά το ομώνυμο ποιητικό έργο του Αισχύλου. Είναι περισσότερο μια ελεύθερη μουσική απόδοση του Προμηθέα σαν ανθρώπινου συμβόλου. Οι αντιθέσεις, οι εναλλαγές της ορμής με τη δύναμη και της αγάπης με το μίσος, αποτελούνε τον πυρήνα του έργου αυτού. Εκείνο που με οδήγησε στο να του δώσω αυτό το περιεχόμενο δεν είναι ένας άνθρωπος μόνο. Είναι ένας ολόκληρος λαός. Η κατοχή σαν ένας καθρέφτης μας έδειξε τα πρόσωπά μας. Άγρια, ανυπόταχτα, ελεύθερα. Μόνο γι'αυτό ονομάζεται το έργο αυτό "Συμφωνικό ποίημα". Η ερμηνεία του άλλωστε είναι εντελώς υποκειμενική και κατά τα άλλα θα μπορούσε να σταθεί σαν καθαρή συμφωνική μουσική. Μ.Γ.Θεοδωράκης (υπογραφή).", "Σε περίπτωση δυσκολίας δε βλάπτει αν τα κόρνα παίξουν με ενωμένα τα φθογγόσημα ανά τρία (ρυθμός = μισό παρεστιγμένο + μισό παρεστιγμένο, κ.λ.π.) (σβησμένο με μολύβι). | Note: "The tonal colorings are by F. Economides, ΚΟΑ 1951-2 ?": "This symphonic work does not faithfully follow the poetic work of the same name by Aeschylus. It is rather a free musical interpretation of Prometheus as a human symbol. The contrasts, the alternations of violence with strength and love with hate constitute the kernel of this work. What led me to give this charcter to the work was not one person alone. It was a whole people. Like a mirror, the Occupation showed us our faces. Wild, unsubmissive, free... Only because of this the work is called "Symphonic Poem". Beside, the interpretation is completely subjective and for the rest it could stand as pure symphonic music. M. G Theodorakis (signature).", "In case of difficulty, it doesn't matter if the horns play all 3 in unison (rhythm = half dotted + half dotted, κ.λ.π.) (crossed out with pencil).
Original: Μουσική Βιβλιοθήκη Λίλιαν Βουδούρη - Σύλλογος Οι Φίλοι της Μουσικής
