Ο τρόπος του Ουσάκ στο ισοσυγκερασμένο διαστηματικό περιβάλλον, το οποίο κυριαρχεί και στις συνθέσεις του Τσιτσάνη, το φέρει να ταυτίζεται με διαφορετικές δομικές υλοποιήσεις, ανάλογα με τα τροπικά, υφολογικά και αισθητικά χαρακτηριστικά κάθε σύνθεσης. Μπορούμε να διακρίνουμε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις διάρθρωσης των υπομονάδων που θεμελιώνονται στη Βάση του Ουσάκ από όργανα που αποδίδουν αποκλειστικά ίσα συγκερασμένα διαστήματα:

α) υπομονάδα με κινητή ΙΙ βαθμίδα, σε απόσταση τόνου ή ημιτονίου από τη Βάση, συνήθως ανάλογα με την κατεύθυνση της μελωδίας

ουσάκ τύπος Α: υπομονάδα με κινητή ΙΙ βαθμίδα

β) με στατική ΙΙ βαθμίδα σε απόσταση ημιτονίου από τη Βάση (ουσάκ-κιουρντί υπομονάδα)

ουσάκ τύπος Β: υπομονάδα με στατική μικρή ΙΙ βαθμίδα (μικρή 2η)

γ) με στατική ΙΙ βαθμίδα σε απόσταση τόνου από τη Βάση (ουσάκ-μινόρε υπομονάδα)

ουσάκ τύπος Γ: με 5χορδική μινόρε διάταξη, στατική μεγάλη ΙΙ βαθμίδα (μεγάλη 2η)

Σπήλιος Κούνας, Μουσικολόγος