Παπαβασιλείου, Βασίλης [Επιμελητής]. Pauvre enfant pale : on a poem by Stéphane Mallarmé : pour mezzo soprano and double bass

Poor pale child for mezzo soprano and double bass on a poem by Stéphane Mallarmé (Αγγλική)

  1. Έκφραση (αυτοτελές έργο)
  5. 2003
  6. Φωνή - Αριθμός εκτελεστών: 1 | Κοντραμπάσο - Αριθμός εκτελεστών: 1
  7. Σολ ελάσσονα
  8. Μουσική δωματίου
  9. Μουσική για μία φωνή με συνοδεία

    • PAUVRE ENFANT PALE (POOR PALE  CHILD)

      Pauvre enfant pâle, pourquoi crier à tue-tête dans la rue ta chanson aiguë et insolente,
      qui se perd parmi les chats, seigneurs des toits? car elle ne traversera pas les volets
      des premiers étages, derriére lesquels tu ignores de lourds rideaux de soie incarnadine.

      Cependant tu chantes fatalement, avec l'assurance tenace d'un petit homme
      qui s'en va seul par la vie et, ne comptant sur personne, travaille pour soi.
      As-tu jamais eu un père? Tu n'as pas même une vieille qui te Jasse oublier
      la faim en te battant, quand tu rentres sans un sou.

      Mais tu travailles pour toi: debout dans les rues, couvert de vêtements déteints
      faits comme ceux d'un homme, une maigreur prématurée et trop grand à ton lige,
      tu chnntes pour manger, avec acharnement, sans abaisser tes yeux méchants
      vers les autres enfants jouant sur le pavé.

      Et ta complainte est si haute, si haute, que ta tête nue qui se lève en l'air à mesure
      que ta voix monte semble vouloir partir de tes petites épaules.

      Petit homme, qui sait si elle ne s'en ira pas un jour, quand, après avoir crié longtemps
      dans les villes, tu auras fait un crime? un crime n'est pas bien difficile à faire, va,
      il suffit d'avoir du courage après le désir, et tels qui ... Ta petite figure est énergique.

      Pas un sou ne descend dans le panier d'osier que tient ta longue main pendue
      sans espoir sur ton pantalon: on te rendra mauvais et un jour tu commettras un crime.

      Ta tête se dresse toujours et veut te quitter, comme si d'avance elle savait,
      pendant que tu chantes d'un air qui devient menaçant.

      Elle te dira adieu quand tu paieras pour moi, pour ceux qui valent moins que moi.
      Tu vins probablement au monde vers cela et tu jeûnes dès maintenant,
      nous te verrons dans les journaux.

      Oh! pauvre petite tête!
                                                                                        Stéphane Mallarmé (1891)

    • Editions Orpheus - Μ. Νικολαϊδης & Σια, Music Creation Series, Αθήνα, χ.χ., ISMN: M-801150-17-2

    • Notes by the composer: "The occasion for setting this poem of Stephane Mallarme (1842-1898) to music was the exhortation of Vassilis Papavassiliou and Angelica Cathariou to write a piece for the admittedly original combination of two apparently unconventional rnusical "instruments", meaning the human voice (mezzo soprano in this case) and the double bass.
      According to the comments of the Greek translator of the poem, Alexis Ziras, it was introduced in 1867 with the temporary title "La tete" (The head). The last form with the definite heading "Pauvre enfant pale" (Poor pale child) was published in Mallarme's collection "Pages" in 1891.
      Regarding music, the eight stanzas of the poem are characterized by a common thematic material that is modified or comes back identical from one stanza to the other. The double bass writing is contrapuntal to the voice, sometimes converging to, other times diverging from the corresponding "functional" melodic movement of the voice, acquiring in this way a solo character, in some cases stronger, in other weaker".

    • Σημείωμα του συνθέτη: "Αφορμή για τη μελοποίηση αυτού του ποιήματος του Στεφάν Μαλλαρμέ (1842-1898) ήταν η προτροπή του Βασίλη Παπαβασιλείου και της Αγγελικής Καθαρίου να γραφτεί ένα έργο για τον ομολογουμένως πρωτότυπο συνδυασμό δύο φαινομενικά αντισυμβατικών "οργάνων", δηλαδή της ανθρώπινης φωνής (στη συγκεκριμένη περίπτωση της μέτζο σοπράνο) και του κοντραμπάσου.
      Σύμφωνα με τα σχόλια του Έλληνα μεταφραστή του ποιήματος, Αλέξη Ζήρα, παρουσιάστηκε το 1867 με τον προσωρινό τίτλο "La tete" (Το κεφάλι). Η τελευταία μορφή με τον οριστικό τίτλο "Pauvre enfant pale" (Φτωχό χλωμό παιδί) δημοσιεύτηκε στη συλλογή "Pages" του Mallarme το 1891.
      Όσον αφορά τη μουσική, οι οκτώ στροφές του ποιήματος χαρακτηρίζονται από ένα κοινό θεματικό υλικό που τροποποιείται ή επανέρχεται πανομοιότυπο από τη μια στροφή στην άλλη.
      Η γραφή του κοντραμπάσου είναι αντιστικτική προς τη φωνή, άλλοτε συγκλίνει και άλλοτε αποκλίνει από την αντίστοιχη "λειτουργική" μελωδική κίνηση της φωνής, αποκτώντας με αυτόν τον τρόπο έναν σολιστικό χαρακτήρα, σε κάποιες περιπτώσεις ισχυρότερο, σε άλλες ασθενέστερο".

  13. Πανεπιστήμιο Μακεδονίας