Γραμμένο για τον Edwin Barker, το κοντσέρτο αυτό αποτελεί ουσιαστικά διασταύρωση του κλασσικού κοντσέρτου (με την τυπική δεξιοτεχνική τεχνική) και του στυλ ριτορνέλο του σόλο μπαρόκ κοντσέρτου όπως αυτό βασίζεται στην αντιπαράθεση μεταξύ μεγάλων και μικρών "δυνάμεων" Τα αργά, σχετικά "ελεύθερα" περάσματα του κοντραμπάσου στο πρώτο μέρος αποκτούν χαρακτηριστικά καντέντσας ενός τυπικού κοντσέρτου του 19ου αιώνα. Στο δεύτερο μέρος (Aria) δεσπόζει το σόλο κοντραμπάσο σε περίοπτη θέση. Το τρίτο μέρος (Rondo) επιστρέφει και πάλι στην Μαπρόκ αισθητική της εντατικής επεξεργασίας ενός στοιχειώδους πυρήνα μουσικού υλικού, κατά τα πρότυπα των δομικών διεργασιών ενςό τυπικού κοντσέρτο γκρόσσο, με ένα ζωηρό "θέμα" σε 5/8 να επιστρέφει επίμονα σε όλο το μέρος.