Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1910 και απεβίωσε στην Αθήνα το 2000. Σπούδασε στο Ελληνικό Ωδείο με τον Κίμωνα Τριανταφύλλου και τη Μάγκυ Καρατζά, αποφοιτώντας το 1935 με Α΄ Βραβείο και τιμητική διάκριση. Πρωτοεμφανίστηκε στα Ολύμπια ερμηνεύοντας ελάσσονα ρόλο στο Παραμύθια του Χόφμαν [Les contes d’ Hoffmann] υπό τον Μητρόπουλο (1931). Το 1933 τραγούδησε στα Πάθη κατά Ματθαίον [Matthäuspassion] με την Χορωδία Παλλάδιον του Αλέκου Κόντη. Συμμετείχε σε παρουσιάσεις ορατορίων και όπερας με τη Χορωδία Αθηνών και τη Συμφωνική Ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών. Αργότερα, συνέπραξε σε συναυλίες της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών υπό τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη στα Ολύμπια και στο Ηρώδειο όπου πρωτοπαρουσιάστηκαν στο αθηναϊκό κοινό μείζονα ορατόρια και χορωδιακά έργα, όπως η Μεγάλη Λειτουργία [h-Moll-Messe, BWV 232] του Μπαχ (1938), Ρέκβιεμ [Requiem] Μότσαρτ (1940), Ορφέας και Ευρυδίκη [Orfeo ed Euridice] του Γκλουκ (1941), Μεσσίας [Messiah] (1943), Συμφωνία αρ.9 (1944), Βασιλιάς Δαυίδ [Le roi David] του Ονεγκέρ (1947). Την διετία 1946/47 πρωτοεμφανίστηκε στην ΕΛΣ ως Νικλάς και Μητέρα [Τα παραμύθια του Χόφμαν] και στην όπερα Μάρθα [Martha]. Το 1951 συμμετείχε στην παρουσίαση του ορατορίου του Πέτρου Πετρίδη Άγιος Παύλος (Ηρώδειο). Το διάστημα 1949/54 εμφανίστηκε σε Νέα Υόρκη, Ρωσία και Γερμανία, δίνοντας ρεσιτάλ σε αίθουσες συναυλιών και ραδιοφωνίες. Μέχρι περίπου το 1965 συνέχισε να δίνει ρεσιτάλ στην Αθήνα και σε άλλες ελληνικές πόλεις ερμηνεύοντας λήντερ, γαλλικές «μελωδίες» και ελληνικά τραγούδια. Πολλοί Έλληνες συνθέτες συνέθεσαν τραγούδια γι’ αυτήν. Δίδαξε τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο επί μισόν αιώνα (1945/1995). Στο διαδίκτυο είναι αναρτημένο αφιέρωμα της ΕΡΤ (23/9/2013) σε αυτήν με ηχογραφήσεις της περιόδου 1955/64.