Ο δρόμος είναι σκοτεινός
ώσπου να σ’ ανταμώσω
ξεπρόβαλε μεσοστρατίς
το χέρι να σου δώσω

Στρώσε το στρώμα σου για δυο
για σένα και για μένα
ν’ αγκαλιαστούμε απ’ την αρχή
να `ν’ όλα αναστημένα

Σ’ αγκάλιασα μ’ αγκάλιασες
μου πήρες και σου πήρα
χάθηκα μες στα μάτια σου
και στη δική σου μοίρα

Μέσα στις ίδιες γειτονιές
έρημος ζητιανεύω
ό, τι μαζί σού σκόρπισα
γυρνώ και το γυρεύω